Trzeba więc, aby ci, którzy mają żony, tak żyli, jakby byli nieżonaci, a ci, którzy płaczą, tak jakby nie płakali, ci zaś, co się radują, tak jakby się nie radowali; ci, którzy nabywają, jak gdyby nie posiadali; ci, którzy używają tego świata, tak jakby z niego nie korzystali. Przemija bowiem postać tego świata.
1Kor, 7,29-31
To dzisiejsze drugie czytanie wydaje się chyba trochę niezrozumiałe. Bo jak zrobić to, o co prosi Apostoł Paweł? Trzeba może na początku zacząć od spojrzenia na Jego życiową przemianę, którą
dzisiaj – to jest 25 stycznia liturgicznie wspominamy. To znamienne spotkanie Szawła, który dyszał żądzą zabijania chrześcijan, z Chrystusem, który zapytał go dyskretnym
głosem:
Szawle! Dlaczego mnie prześladujesz?I
w tym momencie zabójca chrześcijan staje się Apostołem Narodów. Ma więc prawo stwierdzić w Liście do Koryntian, że taka ogromna przemiana jest możliwa i konieczna!
Trzeba aby Ci, którzy płaczą, tak jakby nie płakali.
Idąc tym tropem:
Ci, którzy grzeszą, mają nie grzeszyć; ci którzy złorzeczą, mają rozsiewać dobro; Ci którzy się nie modlą, mając rozmawiać z Bogiem–
i jest to możliwe!
Piotr Rubik i Monika Boras nagrali kiedyś piękną piosenkę (którą gorąco polecam posłuchać) pt. „Posłuchaj życie”. Druga zwrotka brzmi tak:
Nauczę znowu się uśmiechać
Będę oszczędna w słowach, gestach
I zacznę w końcu dobrze sypiać
I bywać tylko w modnych miejscach
I zerwę wreszcie z mym aniołem
Bo z nim mi jakoś nie do twarzy
z byle walizką w świat pobiegnę
Dziś, może jutro się odważę?
Ref:
Życie!
Ja
cię jeszcze dogonię
I
za kołnierz Cie chwycę
I
już nie puszczę z dłoni
Życie!
Ja
się Tobą owinę
Jak
wełnianym szalikiem
Tylko
zwolnij na chwilę..
Życzę Wam kochani tego zatrzymania, nabrania głębokiego oddechu, karmienia się pięknem świata… pomimo problemów, pomimo złości… uśmiechnij się, świat jest piękny! Bóg jest piękny…